In de Verenigde Staten is Thanksgiving een tijd waarin families en vrienden samenkomen om hun liefde en waardering voor elkaar opnieuw te bevestigen door middel van het eeuwenoude gebruik om eten te delen. Zoals eerder vermeld, zullen Amerikanen op deze dag meer dan 50 miljoen kalkoenlijken eten.

Waarom vinden Amerikanen het nodig om zoveel onschuldige dieren te slachten om hun liefde voor elkaar te tonen? Het is een droevig commentaar op de moderne samenleving waar we zo veel dankbaar voor zijn, en toch snijden we op grote feestdagen onschuldige dieren in stukken om dat gevoel te uiten. En ten koste van wat? Amerikanen worden jaar na jaar dikker en zieker. De drie belangrijkste doodsoorzaken - hartaandoeningen, kanker en diabetes - zijn allemaal voedselgerelateerd. Het eten van een vette, met vet beladen dode vogel zal de zaken niet helpen. Maar miljoenen doen het toch, in naam van de traditie.

De oorsprong van het Thanksgiving-feest is niet zo gezegend als de meeste mensen denken. Thanksgiving is een typisch Amerikaanse feestdag, zozeer zelfs dat het niet zomaar een feestdag is, maar echt een van onze heilige dagen is, bijna universeel gevierd door Amerikanen. Ironisch genoeg komen families in werkelijkheid samen om de ene genocide (tegen indianen) te vieren door een andere te plegen (tegen kalkoenen). Hoe kunnen mensen te goeder trouw en geweten vieren?

Op Thanksgiving Day danken Amerikanen dat ze de indringer, de uitbuiter, de hebzuchtige, de kolonisator, de dief, zelfs de genocidaire zijn. Zoals Mark Twain aangeeft in zijn oorlogsgebed:

Wensen en dankbaar zijn voor je eigen succes en overwinning is tegelijkertijd wensen en dankbaar zijn voor de nederlaag en vernietiging van een ander.

Willen Amerikanen dit soort wensen en bedankjes echt doen?

Ik wil niet uitweiden over de verontrustende geschiedenis die Thanksgiving vertegenwoordigt, vooral omdat de meeste mensen die dit boek lezen waarschijnlijk al vegetariër zijn en veel bewuster zijn in hun eetgewoonten. Op Thanksgiving dring ik er echter bij iedereen op aan om consistent te zijn met de ware geest van de feestdag door puur voedsel te delen met liefde en respect voor de hele schepping van God. Conformeer u niet aan de neptradities die door de massa worden bedreven, maar sta liever vast op principes en maak van deze dag een dag waarop u God en de hele schepping eert voor wat het werkelijk is: uw grotere spirituele familie.

Ik geloof dat voedsel in zijn puurste vorm alle talen kan spreken. Het heeft de kracht om te verenigen en te genezen en, nog belangrijker, om echte vrede en welvaart in de wereld te creëren. Ik geloof dat dergelijk voedsel, gegeven in een geest van liefde, de oplossing is voor alle problemen, simpelweg omdat het centraal staat in elke culturele bijeenkomst, elke spirituele feestdag, elk ritueel, elke strijd en elk feest - en natuurlijk omdat zonder voedsel er is geen betekenis of toekomst.

Thanksgiving zou daarom een ​​dag moeten zijn die het belang van voedsel in ons leven benadrukt en hoe cruciaal het is voor onze fysieke, mentale en spirituele gezondheid. Door vlees te eten, verontreinigen we in feite deze feestdag en verliezen we het contact met de essentie van het leven. Door het leven van een ander te nemen, beledigen we Gods schepping en maken we misbruik van de zegeningen die het menselijk leven ons biedt. In plaats van een kalkoen te eten, zouden we een kalkoen moeten uitnodigen voor het avondeten en hem voeren zoals we elk ander levend wezen zouden doen dat om een ​​maaltijd kwam vragen.

De Beweging voor hervorming van landbouwhuisdieren (BOERDERIJ) heeft dit te zeggen:

Het misbruiken en doden van een onschuldige vogel verraadt de levensbevestigende geest van dankzegging voor ons leven, onze gezondheid en ons geluk. De bijna 300 miljoen kalkoenen die elk jaar in de VS worden gedood, brengen hun hele leven opeengepakt door in grote schuren met weinig bewegingsruimte. Kunstmatig geïnsemineerd en selectief gefokt om enorme hoeveelheden gewicht te krijgen, lijden ze aan hartaanvallen, gebroken ledematen, kreupelheid en de dood door hun genetisch veroorzaakte versnelde groeisnelheid. De meeste van deze voorwaarden zijn van toepassing op kalkoenen met vrije uitloop.

Laat de waanzin en hypocrisie voor eens en voor altijd stoppen.

Swami Prabhupada, de oprichter van Food for Life, geloofde dat menselijke oorlogen het directe gevolg zijn van het afslachten van onschuldige dieren. Hij schreef bijvoorbeeld in een Shrimad Bhagavatam-commentaar op 4.26.5:

In dit Kali-tijdperk is de neiging tot genade bijna nihil. Bijgevolg zijn er altijd gevechten en oorlogen tussen mensen en naties. Mensen begrijpen niet dat, omdat ze onbeperkt zoveel dieren doden, ze ook moeten worden afgeslacht als dieren in grote oorlogen. In de westerse landen is dat heel duidelijk. In het Westen worden slachthuizen zonder beperking in stand gehouden en daarom is er elke vijfde of tiende jaar een grote oorlog waarin talloze mensen nog wreder worden afgeslacht dan de dieren.

In zijn openbare lezingen drukte Swami Prabhupada zich echter emotioneler uit, zoals in deze lezing in Los Angeles in 1973:

Het gebod is "Gij zult niet doden", maar hij zal doden en doden en doden en doden, en toch zal hij niet tevreden zijn. Gewoon zien. De Bijbel zegt: "Gij zult niet doden", en ze zijn gewoon bezig met moordzaken en toch willen ze gelukkig zijn. . . . Daarom zegt Krishna: “Ja, je wordt gedood door incidentele wereldoorlogen. Je moet vermoord worden. Jij hebt deze situatie gecreëerd. Je moet vermoord worden. U mag een Amerikaan zijn of een Engelsman of een Duitser of dit of dat. U bent misschien erg trots op uw nationaliteit. Maar je moet gedood worden.' Dit is het standpunt, de wil van de Heer: “Je hebt zoveel dieren gedood. Nu massamoord, één bom. Eén atoombom. Word gedood.”

Op dagen als Thanksgiving wordt dit massale menselijke karma tot astronomische proporties verheven, waardoor de weg wordt vrijgemaakt voor meer lijden. Er is misschien niet veel dat één persoon kan doen om het collectieve karma van het Amerikaanse publiek te veranderen, maar als je ervoor kiest om deze valse moordtradities te verwerpen, kun je je in ieder geval tevreden voelen dat je niet hebt bijgedragen aan de chaos die dag na dag wordt gecreëerd. , en je komt een stap dichter bij het perfectioneren van je menselijke leven en het realiseren van je ware aard.

BRON: De yoga van het eten, door Paul Turner (binnenkort te verschijnen)