Er zijn in wezen twee verschillende scholen van christelijk denken: de aristotelisch-thomistische school en de augustijns-franciscaanse school. De aristotelisch-thomistische school leert dat dieren hier zijn voor ons plezier - ze hebben geen onafhankelijk doel. We kunnen ze eten; martel ze in laboratoria - wat we ook denken dat nodig is om te overleven. De meeste moderne christenen omarmen deze vorm van hun religie. De Augustijns-Franciscaanse school leert echter dat alle levende wezens onder Gods vaderschap broeders en zusters zijn. Dit platonische wereldbeeld, grotendeels gebaseerd op de leer van St. Franciscus, past keurig binnen het vegetarische perspectief. St. Franciscus voelde een diepe verwantschap met de hele schepping en sprak haar aan als een "broer" of "zuster", in de vaste overtuiging dat alles uit dezelfde creatieve Bron kwam. Zijn grote compassie en respect voor de dierenwereld komt ook tot uiting in zijn uiting van gastvrijheid tijdens Kerstmis (1223):
Sint Franciscus van Assisi
En op kerstavond, uit eerbied voor de Zoon van God, die die nacht de Maagd Maria in een kribbe tussen de os en de ezel plaatste, moet iedereen die een os of een ezel heeft, hem een royale portie uitgelezen voer geven. En op eerste kerstdag moeten de rijken de armen het beste voedsel in overvloed geven. Inderdaad, st. Franciscus' respect voor de schepping leek geen grenzen te kennen. Er wordt gezegd dat hij ooit wormen van een drukke weg heeft verwijderd en ze aan de kant heeft gezet zodat ze niet verpletterd zouden worden door menselijk verkeer. Wanneer muizen over zijn tafel renden terwijl hij zijn maaltijden at of over zijn lichaam terwijl hij sliep, beschouwde hij de verstoring als een "duivelse verleiding", die hij met geduld en terughoudendheid ontmoette, wat zijn medeleven met andere levende wezens aantoont. The Catholic Encyclopedia geeft commentaar op zijn medeleven: St. Franciscus' geschenk van sympathie lijkt zelfs groter te zijn dan St. die van Paulus, want in de grote apostel vinden we geen bewijs van liefde voor de natuur of voor dieren... Franciscus' liefde voor schepselen was niet alleen het gevolg van een zacht sentimenteel karakter. Het kwam voort uit dat diepe en blijvende gevoel van de aanwezigheid van God. Voor hem zijn ze allemaal van één Vader en zijn ze allemaal echte verwanten … vandaar zijn diep gevoel van persoonlijke verantwoordelijkheid jegens medeschepselen: de liefdevolle vriend van al Gods schepselen. Volgens st. Francis, leidt een gebrek aan mededogen met dieren tot een gebrek aan mededogen jegens mensen. "Als je mannen hebt die een van Gods schepselen zullen uitsluiten van de beschutting van mededogen en medelijden, zul je mannen hebben die op dezelfde manier zullen omgaan met hun medemensen," zei hij. Deze wijze woorden klinken waar in een moderne wereld die jaarlijks tientallen miljarden dieren doodt. Het lijkt erop dat een nonchalante houding ten opzichte van dieren inderdaad de grondoorzaak kan zijn van een onverschilligheid voor het feit dat bijna een miljard mensen elke dag honger lijden. Dominee Basil Wrighton, die in de jaren zestig voorzitter was van de katholieke studiekring voor dierenwelzijn in Londen, noemde St. Francis "de grootste heer die het christendom heeft voortgebracht, in de strikte zin van het woord." Dominee Wrighton zelf was een opmerkelijk figuur, die vóór vegetarisme schreef, tegen dierproeven, decennia voordat de hedendaagse beweging voor dierenrechten ontstond. Volgens dominee Alvin Hart, een bisschoppelijk priester in New York: Veel Georgische heiligen onderscheidden zich door hun liefde voor dieren. St. John Zedazneli raakte bevriend met beren in de buurt van zijn hermitage; St. Shio raakte bevriend met een wolf; St. David van Garesja beschermde herten en vogels tegen jagers en verkondigde: 'Hij in wie ik geloof en aanbid, zorgt voor en voedt al deze schepselen die hij heeft gebaard.' Ook de vroege Keltische heiligen waren voorstander van mededogen met dieren. De heiligen Wales, Cornwall en Bretagne van Ierland in de 5e en 6e eeuw na Christus deden veel pijn voor hun dierenvrienden, ze genas hen en baden ook voor hen. Een van de vele anomalieën van de zogenaamde beschaafde samenleving is de gemakkelijke rechtvaardiging van sommige mensen om bepaalde sociaal aanvaardbare vormen van vlees te eten terwijl ze tegelijkertijd werken aan de bescherming van dieren.
*Otoman Zar-Adusht Ha'nish (1844-1936) was de oprichter van de religieuze gezondheidsbeweging die bekend staat als Mazdaznan, die gebaseerd is op Zoroastrische en christelijke ideeën met speciale aandacht voor ademhalingsoefeningen, vegetarische voeding en lichaamscultuur.
BRON: FOOD YOGA - Voedend lichaam, geest en ziel
DOWNLOAD de gratis Inleiding tot FOOD YOGA Inleiding (brochure) PDF