Eetcultuur: Islam

Wie vriendelijk is voor de schepselen van God, is vriendelijk voor zichzelf Hadith van de profeet Mohammed

Voedsel in islamitische voedingswetten

Net als veel andere religies, legt de islam een ​​aantal voedingsregels op aan haar aanhangers: de islamitische voedingswet maakt over het algemeen een onderscheid tussen wat is toegestaan ​​(halal) en wat niet (haram). Volgens verschillende geleerden dragen deze richtlijnen ook bij aan het creëren van een duidelijke islamitische identiteit door gelovigen als gemeenschap te verenigen. Het toegestane en verboden voedsel voor moslims is vrij eenvoudig te observeren. 

Wat de voedselwetten betreft, lijken de islam en het jodendom vrij veel op elkaar, ook al is de koranische wet in veel andere opzichten geconcentreerd op het tekenen van contrasten tussen moslims en joden. De gemeenschappelijke voedingsregels in deze Abrahamitische religieuze gemeenschappen is waarschijnlijk een gevolg van hun gedeelde etnische erfgoed.

Islamitische eetcultuur

Halal eten

Bepaalde voedingsmiddelen die volgens de islamitische voedingsregels als eetbaar en legaal zijn beschouwd, staan ​​bekend als halal voedsel, wat toelaatbaar betekent. Halal-voorschriften zijn echter niet geografisch noch tijdelijk uniform. Moslims worden aangespoord om alles te consumeren waarop de naam van God in andere verzen is uitgesproken (Koran 6:118). Het lijkt er echter op dat er niet is nagedacht over de timing of de manier om God te loven.

Het zeer ingewikkelde discours over halal omvat specifieke manieren van denken over de relatie tussen rituele praktijk, bewijs en uitvoering, evenals inzichten in de betrouwbare bronnen waaruit halal-praktijk kan putten. Moslimconsumenten blijven halal spreken alsof het gestandaardiseerd en duidelijk is in veel regio's van de wereld, ondanks de wijdverbreide halal-discussie. In het dagelijks leven vragen mensen niet altijd naar de precieze definitie van halal voordat ze beslissen om het al dan niet te consumeren. De relatie tussen zonde, verlossing en niyyat (intentie) binnen islamitische handelsnetwerken is daarom cruciaal om te begrijpen wat halal in de praktijk is.

Halal-certificering

Consumptie door moslims binnen netwerken voor alleen moslims is uitdagender geworden als gevolg van de huidige handels- en financiële veranderingen. Nu is het consumeren van niet-vleesproducten of het kopen van vlees van moslimkanalen niet automatisch een garantie voor halal. Ook in niet-islamitische situaties streeft de halal-certificeringssector ernaar om de naleving van halal op wereldwijde schaal te garanderen. Hier benadrukt de industrie dat de productiemethoden en ingrediëntenlijsten essentieel zijn om uit te zoeken of geproduceerd voedsel al dan niet halal is. Om wereldwijde halal-certificering te behalen, legt de halal-business tegenwoordig een sterke nadruk op genetische nauwkeurigheid en supply chain management.

Als gevolg hiervan is het concept van halal verbreed van de oorspronkelijke focus op het eten en gebruiken van alleen toegestaan ​​voedsel. Kruisbesmetting en voedingswetenschap zijn twee gelijktijdige fenomenen die een graad van professioneel begrip nodig hebben die verder gaat dan die van de gemiddelde moslimaanbieder en consument.

Aangezien halal-gecertificeerde producten die worden geconsumeerd in Zuid-Afrika in verband worden gebracht met persoonlijke vroomheid, maakt licentieverlening nieuwe soorten ethische interacties (taqwa) mogelijk. De veranderingen waarmee halal-consumptie, een voornamelijk lokale en gemeentelijke activiteit, doordringt in de massaconsumentenmarkteconomie, zal verder worden verduidelijkt door recente gegevens over halal-certificering over de hele wereld. De afbeelding toont moslimveranderingen en discussies terwijl ze omgaan met en profiteren van de nieuwe omstandigheden van internationale handel en moderne voedselproductie, in plaats van een kwestie van totale transformatie.

Moslim eten

Haram-voedsel

Moslims zijn volgens de islamitische wet verplicht om een ​​aantal bepaalde voedingsmiddelen niet te consumeren. Volgens anderen is dit in het belang van iemands gezondheid en hygiëne, evenals het naleven van de wetten van Allah. De volgende voedingsmiddelen en dranken zijn categorisch verboden (haram) in de Koran (2:173, 5:3, 5:90-91, 6:145 en 16:115:

  • Het vlees van varkens (varkensvlees).

  • Bloed.

  • Alcoholische dranken. Voor vrome moslims geldt dit ook voor specerijen of voedselbereidingsvloeistoffen zoals sojasaus die alcohol kan bevatten.

Eten en feesten in de islam

Ramadan

Ramadan is de jaarlijkse vastenmaand van de islamitische kalender die het consumentisme scherp in beeld brengt. Moslims zijn verplicht om elke dag van de maand te vasten van kort voor het aanbreken van de dag tot zonsondergang. Vasten wordt gezien als een strenge disciplinepraktijk die religieuze subjectiviteit cultiveert, althans volgens de heersende normatieve interpretatie (Schielke 2009). Gedurende de maand worden beoefenaars aangespoord om hun woorden, ogen en gedachten in bedwang te houden. Het avondgebed wordt verlengd en het reciteren van de Koran wordt aangemoedigd. Ondertussen gaat Ramadan over meer dan alleen vasten, gebed en introspectie. Zoals christelijke geleerden hebben opgemerkt, zijn vasten, vieren en voeden allemaal nauw met elkaar verweven (Bynum 2013, 277). De islam is niet anders.

Wereldwijde nieuwsorganisaties publiceren elk jaar foto-essays die de uitgebreide diner (iftar-maaltijden) bereidingen en nachtelijke marktplaatsen tonen die typisch zijn in de moslimwereld (ABC News 2018). Er is inderdaad substantieel bewijs dat Ramadan wordt geassocieerd met eten, delen en vieren, zoals blijkt uit de voortdurende aansporingen van religieuze autoriteiten om meer te bidden en minder te eten. (Tayob 2017).

Islam Afbeelding

Om de waarde van eten tijdens de Ramadan te erkennen, moeten we teruggaan naar het idee van Barakat als een zegen. Ramadan wordt beschouwd als een maand van "grote voordelen", die kan worden geïnterpreteerd als gebed, voedsel, gezelschap en handel. Ramadan is een periode waarin de "toegestane" consumptie toeneemt, waarvan het grootste deel wordt besteed aan streng verboden commercieel gebruik. Duizenden mensen trekken naar nachtmarkten over de hele wereld, ook in India, waar unieke specialiteiten worden bereid en geserveerd. Het scala aan beschikbare smaken laat zien hoe gezegend de Ramadan is. De Ramadan-vieringen van deze maand draaien om het bereiden en delen van voedsel, wat ook wordt gezien als een soort deugdzaam werk (Tayob 2017, 151-175).

Iedereen die een vastende het avondmaal bij zonsondergang bedient, wordt beloond (sawab) volgens een bekend profetisch mandaat (iftar). Eten delen met persoonlijke vrienden, kennissen en kansarmen is het resultaat van het presenteren van voeding als een deugd. Daarom worden gedurende de maand zowel vroomheid als liefdadigheid belicht (Khare en Rao 1986). Dit is vooral duidelijk bij de maaltijd in de avond die de vastendag (iftar) beëindigt. Velen geloven dat Barakat (zegeningen) door voedsel worden gestuurd wanneer de ontvanger tevreden is, van het eten geniet en vreugdevol is.

Moskeeën over de hele wereld serveren iftar-maaltijden aan gemeenten die worden ondersteund door natiestaten, zakenmensen en politici. Natuurlijk hangt het precieze formaat van iftar-festiviteiten af ​​van de lokale omgeving, overheidsstructuren en economische vooruitgang. Rond de 'iftar-tafel' in Istanbul botsen de groeiende neoliberale consumentenindustrie en Ottomaanse nostalgie.

Qurbani

Een andere belangrijke islamitische feestdag is Id-ul-Adha. Id-ul-Adha herdenkt de bereidheid van de profeet Ibrahim (Abraham) om zijn zoon Ismail (Ishmael) te offeren in weerwil van Gods geboden en geeft het einde van de jaarlijkse Hajj-reis aan. 

Het wordt steeds gebruikelijker voor moslims om een ​​geofferd voedsel te doneren aan een behoeftig of door conflicten geteisterd gebied, wat aantoont dat het offer niet persoonlijk hoeft te worden gebracht. In deze situaties wordt de uitvoering van de offers en de verspreiding van het voedsel gegarandeerd in ruil voor een vergoeding door regionale religieuze groeperingen of internationale tussenpersonen, zoals Islamic Relief. Ook in dit geval kan men een traditioneel begrip van Barakat zien als een zegen, een offer en een geschenk.

islamitisch boek

Honger in een wereld van overvloed

Doden is absoluut niet toegestaan ​​als pelgrims Mekka naderen, zelfs luizen, mieren, sprinkhanen en muggen. Als een pelgrim een ​​insect op de grond ziet, gebaart hij naar zijn vrienden dat ze erop moeten letten dat ze er niet op trappen. Dit voorbeeld illustreert dat hoewel de islam over het algemeen niet wordt gezien als een religie die vegetarisme en vriendelijkheid voor dieren promoot, de islamitische traditie veel te zeggen heeft over hoe mensen zich moeten verhouden tot de dierenwereld.

Er zijn inderdaad talloze voorbeelden van Mohammed die zijn medeleven met dieren toont. In zijn Verhaal van Mohammed de Profeet citeert Bilkiz Alladin de Profeet: “Toon medeleven met anderen... vooral met degenen die zwakker zijn dan jij.” Volgens andere biografische verslagen is Mohammed geciteerd als te zeggen: "Waar een overvloed aan groenten is, zullen menigten engelen op die plaats neerdalen."

Liefdadigheid

Zakāh (soms Zakāt/Zakat of “aalmoes”), een van de vijf zuilen van de islam, is het liefdadig geven van een klein percentage van iemands bezittingen (overtollige rijkdom, inclusief voedsel), over het algemeen aan arme en behoeftige moslims. Vaak vergeleken met het systeem van tienden en aalmoezen, dient Zakāh voornamelijk als de islamitische welzijnsdienst aan de arme en achtergestelde moslims, hoewel anderen niet worden uitgesloten. De islamitische gemeenschap heeft de plicht om niet alleen de zakat te innen, maar deze ook eerlijk te verdelen.

Zakat wordt soms sadaqah genoemd en het meervoud ervan, sadaqat. Over het algemeen wordt het delen van rijkdom zakat genoemd, terwijl sadaqat het delen van rijkdom of het delen van geluk onder Gods schepping kan betekenen, zoals vriendelijk spreken, naar iemand glimlachen, voor dieren en het milieu zorgen, enz. Zakat of sadaqah wordt daarom beschouwd als aanbidding en is een middel tot spirituele zuivering. Het wordt niet gezien als een belastingdruk, maar dient eerder als een sociaal-financieel systeem van de islam door de rijkdom te herverdelen onder de armen en behoeftigen. Er is geen onenigheid onder moslims over het verplichte karakter van zakat. Het moet gewoon gedaan worden. Door de hele islamitische geschiedenis heen staat het ontkennen van zakat gelijk aan het ontkennen van het islamitische geloof.

Hongerig kind

De moslimjuristen verschillen echter van mening over veel details van zakat, elk met hun eigen mening en argumenten over zaken als de frequentie van distributie, vrijstellingen en de soorten rijkdom die zakateerbaar zijn. Sommige geleerden beschouwen alle landbouwproducten als zakatbaar, terwijl anderen de zakat beperken tot specifieke soorten producten. Sommigen beschouwen schulden als zakatable, anderen niet. Soortgelijke verschillen bestaan ​​voor bedrijfsmiddelen en damessieraden, evenals voor de uitbetaling van zakat. Moslims vervullen deze religieuze verplichting door een vast percentage van hun overtollige rijkdom af te staan. Zakat is vergeleken met zo'n hoog gevoel van rechtschapenheid dat het vaak op hetzelfde niveau van belang wordt geplaatst als het offeren van Salat1.

Moslims zien deze daad ook als een manier om zichzelf te zuiveren van hebzucht en egoïsme en tegelijkertijd goede zakelijke relaties te beschermen. Bovendien zuivert Zakat de ontvangers omdat het hen behoedt voor de vernedering van bedelen en voorkomt dat ze jaloers worden op de rijken. Omdat Zakat zo'n hoog niveau van belang heeft in de cultuur, is de straf zwaar voor het niet beoefenen van Zakat als dat mogelijk is. In de 2e editie van de Encyclopaedia of Islam staat: "... de gebeden van degenen die de zakat niet betalen, worden niet geaccepteerd." Er zijn twee categorieën van liefdadigheid in de islam: verplicht en vrijwillig.

Wie heeft recht op zakat?

Acht categorieën van individuen kunnen de zakat ontvangen, Edele Koran (9:60) De behoeftigen (moslim of niet-moslim) - Fuqara' Extreem arm (moslim of niet-moslim - Al-Masakin Degenen die worden ingezet om te verzamelen - Aamileen Degenen wiens harten zijn te winnen - Muallafatul Quloob Om de gevangenen te bevrijden - Ar-Riqaab Degenen met schulden (moslim of niet-moslim - Al Ghaarimeen op de weg van Allah - Fi Sabeelillah Wayfarers (moslim of niet-moslim) - Ibnus-Sabeel Voetnoot: 1. Ritueel gebed (salat) wordt vijf keer per dag verricht: bij zonsopgang (al-fajr), middag (al-zuhr), middag (al-'asr), zonsondergang (al-maghrib) en 's avonds (al-'isha) .

FAQ

Welk voedsel is Haram om te eten?

In de islamitische cultuur is het verboden te eten: voedingsmiddelen die antioxidanten bevatten, allerlei soorten insecten, reptielen en varkensvlees.

Wat maakt een maaltijd halal?

Voor de meeste praktische doeleinden zal veganistisch eten of drinken bijna altijd halal zijn. 

moslim pagina