Guatemala Klimaatrampen en armoede zorgen voor hoge chronische ondervoeding in Guatemala. Haïti Door natuurrampen, instabiliteit en gebrek aan betaalbaar voedsel hebben miljoenen Haïtianen honger geleden. Honduras Action Against Hunger bestrijdt honger en reageert op noodsituaties in Honduras. Nicaragua als voedselprijzen toename in Nicaragua, kunnen veel gezinnen het zich niet veroorloven om gezond te eten. Peru Ondervoeding is afgenomen in Peru, maar honger onder kinderen blijft een groot probleem voor de volksgezondheid in plattelandsgebieden. Venezuela De politieke en economische crisis in Venezuela heeft miljoenen mensen gedwongen hun huizen te ontvluchten.

Beschikbaarheid van voedsel in voedselzekerheid

het mogelijk is vol te houden beschikbaarheid van voedsel, vooral met betrekking tot granen, vlees, fruit en groenten. Er blijven echter enkele uitdagingen bestaan, zoals het bevorderen van landbouwpraktijken die de natuurlijke hulpbronnen niet uitputten, het terugdringen van voedselverliezen en het herzien van de hoge invoerbelemmeringen die van invloed kunnen zijn beschikbaarheid, vooral voor de meest kwetsbare bevolkingsgroepen. Toegang: het inkomensprobleem Als Latijns-Amerikanen 11% meer betalen voor hun voedsel dan de gemiddelde wereldburger, wat gebeurt er dan als de armoedecijfers in de regio toenemen? Toegang tot voedsel wordt uiteindelijk nog moeilijker.

Ernstige voedselonzekerheid in Latijns-Amerika en het Caribisch gebied

Voedselonzekerheid is een probleem voor de volksgezondheid in verschillende regio's van de wereld en wordt gedefinieerd als het gebrek aan constante toegang tot genoeg eten voor een actief en gezond leven en om het risico op voedingsstoornissen en andere gerelateerde ziekten te voorkomen

FAO in de regio Regionale initiatieven Nieuws Evenementen Publicaties en multimedia Banen In één jaar tijd stierven 4 miljoen mensen honger in Latijns-Amerika en het Caribisch gebied Nieuw VN-rapport zegt dat 56.5 miljoen mensen honger leden in 2021, terwijl 268 miljoen mensen honger leden voedselonzekerheid.

Uit een nieuw rapport van de non-profitorganisatie WFP blijkt dat de honger in Latijns-Amerika toeneemt. Het rapport, getiteld "The State of Food Security and Nutrition in the World", werd uitgebracht op 10 september 2019.

Volgens het rapport is het aantal mensen dat chronisch ondervoed is in Latijns-Amerika de afgelopen vijf jaar gestegen van 42 miljoen naar 49 miljoen. Dit is een alarmerende trend en we moeten actie ondernemen om deze aan te pakken.

Het rapport merkt ook op dat Latijns-Amerika de enige regio ter wereld is waar het aantal mensen dat honger lijdt toeneemt. Dit is een probleem dat we moeten oplossen als we de duurzame ontwikkelingsdoelstelling van nul honger tegen 2030 willen bereiken. Vorig jaar had bijna een derde van de mensen in Latijns-Amerika ernstige of matige voedselonzekerheid, volgens het rapport. Gematigd voedselonzekerheid betekent dat ze gedwongen werden hun maaltijden te verkleinen, maaltijden over te slaan of ingrediënten van mindere kwaliteit te vervangen. Streng voedselonzekerheid is wanneer individuen dagenlang helemaal niet eten.

Voedselonzekerheid neemt toe tijdens de pandemie

De COVID-19-pandemie heeft een verwoestend effect gehad op Latijns-Amerika, bestaande problemen verergerd en nieuwe gecreëerd. Een van de meest alarmerende gevolgen van de pandemie is de sterke toename van honger en voedselonzekerheid. 

Volgens het Wereldvoedselprogramma (WFP) van de VN is het aantal mensen dat lijdt aan ernstige voedselonzekerheid in Latijns-Amerika verdubbeld sinds het begin van de pandemie.

Dit is een verrassende toename die waarschijnlijk verstrekkende gevolgen zal hebben voor de regio.

Dat blijkt uit het Regionaal Overzicht Voedselzekerheid en Voeding 2021, is de honger in Latijns-Amerika en het Caribisch gebied op het hoogste punt sinds het jaar 2000, na een toename van 30 procent van het aantal mensen dat honger lijdt tussen 2019 en 2020.

In slechts één jaar tijd, en in de context van de COVID-19-pandemie, is het aantal mensen dat honger lijdt met 13.8 miljoen toegenomen tot een totaal van 59.7 miljoen mensen.

Vier op de tien mensen in de regio ––267 miljoen–– ervoeren matige of ernstige voedselonzekerheid in 2020, 60 miljoen meer dan in 2019, een stijging van 9 procentpunten, de meest uitgesproken stijging in vergelijking met andere regio's in de wereld.

Dit is een alarmerende situatie die dringende actie vereist. Lees verder om meer te weten te komen over de huidige hongersituatie in Latijns-Amerika en wat we kunnen doen om te helpen.

De hongertoestand in Latijns-Amerika vóór de pandemie

Latijns-Amerika werd al geconfronteerd met een hongercrisis voordat de COVID-19-pandemie toesloeg. Volgens het Wereldvoedselprogramma leden in 38 naar schatting meer dan 2019 miljoen mensen in Latijns-Amerika en het Caribisch gebied honger. Als gevolg van de pandemie zal dit aantal tegen het einde van 70 naar verwachting stijgen tot meer dan 2020 miljoen.

Vóór de COVID-19-pandemie was de hongertoestand in Latijns-Amerika al een punt van zorg. Volgens de Voedsel- en Landbouworganisatie (FAO) hadden Latijns-Amerika en het Caribisch gebied een van de hoogste percentages van ondervoeding ter wereld, met naar schatting 34 miljoen mensen die honger lijden.

Armoede was een belangrijke factor die bijdroeg aan de honger in de regio, met veel mensen die op het platteland of in stedelijke sloppenwijken wonen en moeite hebben om toegang te krijgen tot voldoende voedsel om in hun behoeften te voorzien. Ongelijkheid in inkomensverdeling en gebrek aan toegang tot onderwijs en gezondheidszorg droegen ook bij aan het probleem.

Klimaatverandering was ook een punt van zorg, aangezien het een negatief effect had op de landbouwproductie en de voedselzekerheid in de regio. Droogtes, overstromingen en extreme weersomstandigheden maakten het voor kleinschalige boeren moeilijker om voldoende voedsel te verbouwen om in de behoeften van hun gemeenschappen te voorzien.

Bovendien droegen ook economische instabiliteit en politieke crises in veel landen in de regio bij aan het hongerprobleem. Veel landen in de regio zijn ook getroffen door conflicten, ontheemding en geweld, waardoor mensen moeilijk toegang hebben tot voedsel en andere hulpbronnen.

De pandemie en de effecten ervan op de honger in Latijns-Amerika Amerika en het Caribisch gebied

Door de COVID-19-pandemie hebben veel mensen over de hele wereld moeite om aan voedsel te komen. Dit geldt met name in Latijns-Amerika, waar de pandemie de bestaande honger- en armoedeproblemen heeft verergerd.

In Brazilië bijvoorbeeld is het aantal mensen dat honger lijdt sinds het begin van de pandemie met 15 procent toegenomen. Dit komt door een combinatie van factoren, waaronder banenverlies, verminderde toegang tot voedselhulpprogramma's en inflatie.

Ook andere landen in Latijns-Amerika kampen met toegenomen hongerniveaus. In Peru is het aantal mensen met ernstige voedselonzekerheid verdubbeld sinds het begin van de pandemie. En in Ecuador leeft nu bijna een derde van de bevolking in extreme armoede.

Pandemie treft boeren in Latijns-Amerika

De pandemie heeft ook een grote impact gehad op de voedselproductie in Latijns-Amerika. Veel boeren zijn gedwongen hun productie te verminderen vanwege het verlies van werknemers.

Een nieuw rapport van een consortium van agentschappen van de Verenigde Naties constateert dat het aantal mensen dat honger lijdt in Latijns-Amerika de afgelopen vijf jaar gestaag is toegenomen. Het rapport analyseert gegevens tot eind 2019, vóór de komst van COVID-19. Maar de sociale en economische ongelijkheid die leidde tot ondervoeding in de regio, is volgens de auteurs tijdens de pandemie alleen maar erger geworden. "Het is een heel moeilijk jaar geweest", zegt Julio Berdegué van de UN Food and Landbouw Organisatie's regionale vertegenwoordiger die de voedingstrends in Latijns-Amerika en het Caribisch gebied bekend maakte. “Als de prognoses die we hebben van de impact van de pandemie uitkomen, zouden we terug kunnen gaan naar het [ondervoeding]-niveau van de jaren negentig. We zouden 1990 jaar kunnen verliezen in de strijd tegen de honger in Latijns-Amerika

De reactie van verschillende Latijns-Amerikaanse landen op de pandemie

Toen de COVID-19-pandemie begon, reageerden de regeringen van Amerika en het Caribisch gebied op verschillende manieren. Sommigen namen strenge maatregelen om de verspreiding van het virus tegen te gaan, terwijl anderen een meer ontspannen aanpak hanteerden.

De reactie van elk land was grotendeels gebaseerd op het ontwikkelingsniveau en de beschikbare middelen. Landen met betere gezondheidszorgsystemen en meer ontwikkelde economieën waren bijvoorbeeld beter in staat om de pandemie en de gevolgen ervan aan te pakken.

Over het algemeen heeft de pandemie een negatief effect gehad op California Amerika en het Caribisch gebied. Velen hebben een toename van extreme armoede en ongelijkheid gezien, en de pandemie zal naar verwachting een langetermijneffect hebben op de regio.

Honger in het Latijn Amerika en het Caribisch gebied  Het hele continent migreert

Steeds meer mensen worden gedwongen om te emigreren Latijns Amerika en het Caribisch gebied vanwege de wereldwijde voedselcrisis. Deze crisis is verergerd door inflatie veroorzaakt door de oorlog in Oekraïne. Veel van deze mensen zijn kwetsbare mensen en lopen het risico gewond te raken of te overlijden tijdens hun reis.

Volgens de Verenigde Naties heeft de dramatische verslechtering van het dagelijks leven van mensen hen weinig andere keus gegeven dan hun gemeenschappen te verlaten en naar het noorden te trekken, zelfs als dat betekent dat ze hun leven riskeren, legt de WFP-functionaris uit. Gemeenschappen die bijzonder zorgwekkend zijn, zijn onder meer Haïtiaanse migranten die tijdens de COVID-19-pandemie reisden op zoek naar werk en onderdak in Brazilië en Chili. 

Een van de duidelijkste tekenen van de wanhoop van de mensen is het feit dat ze bereid zijn hun leven te riskeren door de Darien Gap over te steken, een bijzonder zware en gevaarlijke bosroute in Midden-Amerika die toegang biedt vanuit het zuiden van het continent naar het noorden.

“In 2020 passeerden 5,000 mensen de Darien Gap, migrerend van Zuid-Amerika naar Midden-Amerika, en weet je wat, in 2021 passeerden 151,000 mensen, en dit is 10 dagen wandelen door een bos, 10 dagen door rivieren, bergen oversteken en mensen sterven omdat dit een van de gevaarlijkste oerwouden ter wereld is. 

Voor deze migranten is de reden waarom ze op pad zijn eenvoudig, legde de WFP-functionaris uit: “Ze verlaten gemeenschappen waar ze alles hebben verloren door de klimaatcrisis, ze hebben geen voedselzekerheid, ze zijn niet in staat om hun mensen en hun gezinnen te voeden. .”

Negatieve effecten op migranten die naar het Latijn verhuizen Amerika en het Caribisch gebied

Uit gegevens van de VN blijkt dat van de 69 economieën die nu te maken hebben met stijgende voedselprijzen, energieprijzen en financiële schokken, 19 in Latijns-Amerika en het Caribisch gebied.

Dit betekende dat de regering tijdens de coronaviruspandemie al haar uiterste best deed om sociale vangnetten in stand te houden, en nu moeite heeft om dit niveau van steun aan de bevolking te handhaven.

Migratie kan een aantal negatieve effecten hebben op honger en voedselzekerheid voor individuen en gezinnen in Latijns-Amerika en het Caribisch gebied (LAC). Deze omvatten:

1. Verlies van middelen van bestaan: Migranten laten vaak hun boerderijen en middelen van bestaan ​​achter op zoek naar betere economische kansen, wat kan leiden tot voedselonzekerheid voor hun achtergebleven families.

2. Verstoring van voedselsystemen: Migratie kan voedselsystemen en lokale economieën ontwrichten, aangezien arbeidsmigranten vaak hun rol als boer en landarbeider achter zich laten, wat leidt tot een tekort aan arbeidskrachten en mogelijk tot voedseltekorten.

3. Economische last: Migranten moeten vaak schulden aangaan om hun migratie te financieren, wat een negatieve invloed kan hebben op hun financiële welzijn en hun vermogen om voedsel te betalen.

4. Risico op uitbuiting: Migranten kunnen gedwongen worden om laagbetaalde banen te hebben, met weinig of geen toegang tot uitkeringen zoals een ziektekostenverzekering, waardoor het voor hen moeilijk wordt om voldoende voedsel te betalen.

5. Sociaal isolement: Migranten worden in hun gastland vaak geconfronteerd met discriminatie en sociaal isolement, wat kan leiden tot gevoelens van isolement en vervreemding, en het voor hen moeilijk kan maken om toegang te krijgen tot voedselhulp of andere middelen.

6. Verlies van culturele identiteit: Migranten kunnen het contact met hun traditionele eetcultuur verliezen en kunnen moeite hebben om hun traditionele voedingsgewoonten in hun nieuwe gastland te behouden.

7. Risico op honger en ondervoeding: door een gebrek aan toegang tot voedsel, adequate huisvesting en gezondheidszorg kunnen migranten lijden aan honger en ondervoeding, wat op lange termijn negatieve gevolgen kan hebben voor hun gezondheid en welzijn.

Migratie kan een breed scala aan negatieve effecten hebben op honger en voedselzekerheid voor individuen en gezinnen in de LAC-regio. Het is belangrijk dat overheden en organisaties ondersteuning en middelen bieden om deze negatieve effecten te verzachten en de onderliggende oorzaken van migratie, zoals armoede en gebrek aan economische kansen, aan te pakken.

Hoe we helpen bij voeding en gezondheid Voedselzekerheid in Latijns-Amerika

De COVID-19-pandemie heeft een verwoestend effect gehad op Latijns Amerika en het Caribisch gebied, waardoor honger en armoede sterk toenemen. Het virus heeft veel mensen zonder werk en in armoede gedwongen, terwijl ook de voedselproductie is afgenomen. Dit heeft geleid tot een sterke toename van de honger, en miljoenen mensen worden nu geconfronteerd met ernstige voedselonzekerheid.

Dus wat kan er worden gedaan om te helpen? De pandemie heeft een perfecte storm van omstandigheden gecreëerd die tot deze toename van de honger hebben geleid. Maar er zijn enkele dingen die kunnen worden gedaan om de last voor degenen die het moeilijk hebben te verlichten.

Een manier om de honger naar binnen te verminderen Latijns Amerika en het Caribisch gebied moeten lokale boeren en landbouw ondersteunen. Door lokale producten te kopen, kunt u helpen de economie een boost te geven en de broodnodige banen op het platteland te creëren. U kunt ook organisaties steunen die zich inzetten om een ​​einde te maken aan honger en armoede in de regio. 

Een andere manier om Latijns-Amerika en het Caribisch gebied te helpen, is door de toegang tot voedsel te vergroten. Dit kan door voedselhulpprogramma's te bieden en door de voedselproductie te verhogen. Dit is waar Food for Life Global komt binnen. Wij zijn een non-profitorganisatie die voedzaam voedsel levert aan kwetsbare mensen in Latijns Amerika en het Caribisch gebied. Wij geloven dat iedereen toegang tot gezond voedsel verdient, en onze maaltijden zijn ontworpen om gezinnen in nood te voeden en te ondersteunen. Voedsel heeft het aangeboren vermogen om barrières te doorbreken en mensen samen te brengen, terwijl het lichaam, geest en ziel geneest. 

Food for Life Global filialen dienen daarom alleen het zuiverste voedsel - voedsel dat dierenleed mist, met liefde bereid en geserveerd. Verder erkent Food for Life, dat de ultieme oplossing voor het hongerprobleem de uitbanning van armoede is, niet alleen directe voedseldistributiediensten, maar behandelt het ook via zijn partnerprogramma's diverse maar gerelateerde kwesties zoals onderwijs, milieugezondheid en duurzaamheid , dierenwelzijn en gezondheidszorg.

Hoewel de situatie in Latijns Amerika en het Caribisch gebied zijn nijpend, er is nog hoop. Als je ons wilt helpen de honger in te bestrijden Latijns Amerika en het Caribisch gebied, overweeg alstublieft om een ​​donatie te doen. Met uw steun kunnen we voedzame maaltijden blijven serveren aan gezinnen in nood. Samen kunnen we een verschil maken in de strijd tegen honger.

Kortom, honger is een ernstig probleem in Latijns-Amerika, dat een groeiend aantal mensen in de regio treft. Factoren zoals armoede, gebrek aan toegang tot onderwijs en beperkte toegang tot middelen en diensten, evenals de recente economische crisis, politieke instabiliteit en klimaatverandering hebben allemaal bijgedragen aan de toename van honger en voedselonzekerheid in Latijns-Amerika. De pandemie van COVID-19 heeft ook een aanzienlijke impact gehad op de voedselzekerheid in de regio.

Om dit probleem aan te pakken, werken organisaties en regeringen in Latijns-Amerika aan het verbeteren van de toegang tot voedsel en voeding, en aan het verstrekken van onderwijs en middelen om mensen te helpen een duurzaam bestaan ​​op te bouwen. Dit omvat het verstrekken van voedselhulp, het verbeteren van de infrastructuur en ondersteuning van kleinschalige boeren, en het vergroten van de toegang tot onderwijs en gezondheidszorg.

Het is belangrijk op te merken dat dit een complexe kwestie is die een veelzijdige aanpak vereist. Als individuen en gemeenschappen kunnen we organisaties en initiatieven ondersteunen die zich inzetten om honger en voedselonzekerheid in Latijns-Amerika aan te pakken. Dit kan worden gedaan door vrijwilligerswerk te doen, een donatie te doen of mensen bewust te maken van het probleem en de oorzaken ervan. Door samen te werken, kunnen we helpen de honger en voedselonzekerheid in Latijns-Amerika te verminderen en de levens van degenen die door dit probleem worden getroffen, verbeteren.