In de beginperiode van mijn dienst aan Food for Life heb ik door de voormalige Sovjet-Unie, Oost-Europa en de Balkan gereisd. Ik waagde me in oorlogsgebieden in Tsjetsjenië, Georgië en Sarajevo. Maar één ding verraste mij meer dan wat dan ook: ik vond de mensen in deze delen van de wereld het meest enthousiast om een ​​Food for Life-project te starten en de reikwijdte leek onbeperkt. Veel jonge mannen en vrouwen vroegen me wat ze moesten doen en hoe ze het succes konden voorstellen van wat we in Australië hadden gedaan. Een van die jonge enthousiastelingen was Krishna-toegewijde, Srinivas das, die de taak op zich nam om Food for Life te ontwikkelen in Belgrado, Servië.

Hij bouwde heel methodisch een programma vanaf de grond af en volgde alle goede praktijken van anderen vóór hem in westerse landen. Srinivas kreeg de steun van de UNHCR en het Rode Kruis en positioneerde zijn Food for Life-project als een essentiële partner bij het verbeteren van de sociale onrechtvaardigheden die op dat moment in Belgrado aanwezig waren. Zijn project was een model van succes voor andere projecten in Oost-Europa en ik moedigde andere projecten aan om dit voorbeeld te volgen en te werken aan manieren om samen te werken met de meer gevestigde ngo's in het gebied. "Het was de meest effectieve manier om geloofwaardigheid op te bouwen", zei ik tegen FFL-vrijwilligers, en in feite werd partnerschap als zodanig een belangrijk ingrediënt in een boek dat ik later zou uitbrengen, genaamd: De 10 ingrediënten van succes, later herzien en opnieuw gepubliceerd op Hoe u een succesvol Food for Life-project kunt ontwikkelen.

Helaas, met het veranderende politieke en financiële landschap van Servië, stopte het programma dat hij in de loop van de tijd ontwikkelde, verloor het stoom en stopte het.

De Balkan overstroomt

De watersnoodramp die grote delen van Servië, Kroatië en Bosnië verwoestte, wakkerde een nieuw enthousiasme aan om Food for Life in Servië nieuw leven in te blazen. Krishna-toegewijden in het gebied namen de taak op zich om zoveel mogelijk mensen te voeden. Ze waren niet voorbereid; ze hadden niet de juiste faciliteiten, apparatuur of expertise in dergelijke situaties, en evenmin hadden ze een geregistreerde liefdadigheidsinstelling om legaal aan dergelijke hulpverlening deel te nemen. Maar niets van dit alles hield hen tegen. Hun harten klopten van enthousiasme en mededogen en ze wisten gewoon dat ze iets moesten doen, en dat deden ze, en het was ronduit verbazingwekkend.

FFL-coördinator voor Servië, Madhva Muni meldt:

“Sinds 18 mei 2014 hebben vrijwilligers in Servië ongeveer 10,800 maaltijden gekookt en uitgedeeld aan mensen die waren geëvacueerd uit de overstroomde gebieden. Maaltijden werden ook rechtstreeks verdeeld in de overstroomde stad Obrenovac en dorpen rond Shabac. De Krishna-gemeenschap in Servië heeft geen fulltime vrijwilligers en er is geen geregistreerde FFL liefdadigheidsinstelling, noch is er een tempelbezit of voertuig, en toch zijn we er op de een of andere manier in geslaagd om zoveel mensen te voeden!

“… De cruciale steun van één familie (Ristich) die eigenaar is van een koekjesfabriek genaamd Bioland. Deze gulle familie heeft de eerste dagen hun fabriekskeuken afgestaan ​​"

“Er werd op twee plaatsen gekookt, één in Novi Sad, door de cruciale steun van één familie (Ristich) die eigenaar is van een koekjesfabriek genaamd Bioland. Deze gulle familie heeft de eerste dagen hun fabriekskeuken afgestaan ​​om ons op weg te helpen. Later werd het koken op verschillende plaatsen voortgezet om ernstige straffen te vermijden voor het niet verkrijgen van een vergunning voor dergelijke voedselverstrekking. De vrijwilligers reden dagelijks naar Belgrado (100 km in één richting) en ondersteunden de inspanning ook met geld, gas koken en groenten.

"In Belgrado slaagden de ervaren chef-kok, Dhanurdhar das en zijn assistenten erin om in totaal 600-1300 maaltijden per dag te koken!"

Tamelijk verrast, merkte Madhva Muni op: "Het verbazingwekkende is dat de meeste hulp die nodig was om deze hulpverlening uit te voeren, van buiten de gemeenschap kwam." Dit was een nieuwe ervaring voor de leden die zich tot dan toe vervreemd hadden gevoeld. Het leek erop dat de ramp alle mensen samenbracht in een geest van broederschap en willekeurig medeleven.

“Transporten werden elke dag spontaan door iemand geregeld. Mensen kwamen naar het onofficiële Hare Krishna tempel in Belgrado om emmers warm eten op te halen (prasadam) en zou het vervolgens afleveren bij verschillende opvangcentra. Sommigen verpakten de maaltijden zelfs in lunchdozen en deelden ze persoonlijk uit aan slachtoffers en vrijwilligers in het veld ”, legde hij uit.

De Servische politie en het leger hielpen de FFL-vrijwilligers ook om maaltijden te verdelen in beperkte overstroomde gebieden, door maaltijden te vervoeren op speciale vrachtwagens met hoge wielen.

Het onlangs nieuw leven ingeblazen Servische Food for Life-project werkte samen met de Student Union van Belgrado, die bestelwagens vol groenten schonk, omdat ze niet zoveel konden koken als de FFL-vrijwilligers. De Hare Krishna vrijwilligers meden alle herkenbare religieuze symbolen zoals tilak om samen te werken met enkele van de meer nationalistische bewegingen, zoals de orthodoxe kerk, de joodse gemeenschap en zelfs het Rode Kruis in Belgrado.

Tijdens de vroege jaren 90 werden dergelijke praktijken exclusief gedekt door Food for Life Servië. Het project had toen auto's, geld en invloed. Veel vrijwilligers waren de hele dag bezig met het verspreiden van maaltijden in Belgrado. Lokale groentemarktverkopers zorgden graag voor alle benodigde benodigdheden om hun werk te doen. Nu werd het verzamelen van donaties van groenten en fruit echter beheerd door de Student Union. Food for Life in Servië was volwassen geworden: ze beschouwen de dienst niet meer als een exclusief Krishna-project, maar omarmen volledig de universele aantrekkingskracht van het delen van puur voedsel en hoe Food for Life een katalysator kan zijn om de gemeenschap bij elkaar te brengen. Het enige dat nodig is, is goed management en een open geest.

Madhva Muni vervolgde: "In Novi Sad hadden we meer dan 20 studentvrijwilligers die elke dag groenten sneden voor FFL en met plezier volgden we de strikte hygiënenormen waar FFL bekend om staat."

Met slechts een handvol leden en het enthousiasme van onze lokale gemeenschap heeft FFL in Servië veel bereikt. "We zien nu de kracht van dit project", zei Madhva Muni.

Nadat FFL Servië de verantwoordelijkheid op zich nam voor het dagelijks voeden van ongeveer 1000 geëvacueerde mensen die gehost worden in de sportcentra van Belgrado, kreeg het zoveel vertrouwen van het Rode Kruis in Belgrado dat ze nu rekenen op de betrokkenheid van FFL bij toekomstige humanitaire hulp.

FFL Servië heeft nu een aanvraag ingediend voor wettelijke registratie en heeft het project, meer dan 20 jaar geleden gestart door Srinivas das, officieel nieuw leven ingeblazen, wiens visie het was de opdracht van de oprichter van Food for Life, dat iedereen de kans krijgt om te nemen prasadam.

Helaas is Srinivas twee jaar geleden overleden, maar zijn erfenis leeft voort!

Hoe kunt u helpen

Food for Life en de Krishna-gemeenschap in Servië willen iedereen bedanken die geld, tijd, energie en enthousiasme heeft gedoneerd aan deze inspanning. Blijf alstublieft deze belangrijke missie helpen. Donaties kunnen worden gedaan via PayPal naar: donacije.sns@gmail.com en binnenkort via hun officiële bankrekening.

Onlangs schonk de kleinzoon van Henry Ford, Ambarish Ford, $ 5000 aan het nieuwe Food for Life Serbia-project. Voor alle Amerikaanse staatsburgers die een fiscaal aftrekbare schenking, kunt u doneren via Food for Life Global.

U kunt ons helpen door te maken fiscaal aftrekbaar donaties via Food for Life Global. Donaties worden verdeeld tussen onze FFL-teams in Servië en Bosnië.