Klimaatrampen, armoede, politieke instabiliteit en de gevolgen van de pandemie eisen hun tol van mensen over de hele wereld.
In Latijns-Amerika, zes landen, Guatemala, El Salvador, Honduras, Nicaragua, Haïti en Venezuela staan op de rand van een hongerpandemie en 268 miljoen mensen hebben te maken met chronische voedselonzekerheid.
Ironisch genoeg is Latijns-Amerika een van de meest biodiverse gebieden ter wereld, maar de focus van overheidsfinanciering gaat naar de export van goederen. Dit heeft geleid tot de ironische situatie van massale honger in een vruchtbaar land.
Ernstige voedselonzekerheid in Latijns-Amerika en het Caribisch gebied
Voedselonzekerheid is een probleem voor de volksgezondheid in verschillende regio's van de wereld en wordt gedefinieerd als het gebrek aan constante toegang tot genoeg eten voor een actief en gezond leven en om het risico op voedingsstoornissen en andere gerelateerde ziekten te voorkomen
De Voedsel- en Landbouworganisatie van de Verenigde Naties (FAO) roept Latijns-Amerika en het Caribisch gebied op om meer inspanningen te leveren om een einde te maken aan de groeiende voedselcrisis.
Honger neemt toe in Latijns-Amerika, een probleem dat moet worden opgelost als we de duurzame ontwikkelingsdoelstelling van nul honger tegen 2030 willen bereiken. Vorig jaar had bijna een derde van de mensen in Latijns-Amerika ernstige of matige hongersnood. voedselonzekerheid, volgens het rapport.
Matig voedselonzekerheid betekent dat ze gedwongen werden om de grootte van hun maaltijden te verkleinen, maaltijden over te slaan of ingrediënten van mindere kwaliteit te vervangen. Streng voedselonzekerheid is wanneer individuen dagenlang helemaal niet eten.
Volgens het Wereldvoedselprogramma (WFP) van de VN is het aantal mensen dat lijdt aan ernstige voedselonzekerheid in Latijns-Amerika verdubbeld sinds het begin van de pandemie.
Deze verrassende stijging zal waarschijnlijk verstrekkende gevolgen hebben voor de regio.
Dat blijkt uit het Regionaal Overzicht Voedselzekerheid en Voeding 2021, is de honger in Latijns-Amerika en het Caribisch gebied op het hoogste punt sinds het jaar 2000, na een toename van 30 procent van het aantal mensen dat honger lijdt tussen 2019 en 2020.
In slechts één jaar tijd, en in de context van de COVID-19-pandemie, is het aantal mensen dat honger lijdt met 13.8 miljoen toegenomen tot een totaal van 59.7 miljoen mensen.
Vier op de tien mensen in de regio ––268 miljoen–– ervoeren matige of ernstige voedselonzekerheid in 2020, 60 miljoen meer dan in 2019, een stijging van 9 procentpunten, de meest uitgesproken stijging in vergelijking met andere regio's in de wereld.
In Brazilië bijvoorbeeld is het aantal mensen dat honger lijdt sinds het begin van de pandemie met 15 procent toegenomen. Dit komt door een combinatie van factoren, waaronder banenverlies, verminderde toegang tot voedselhulpprogramma's en inflatie.
Ook andere landen in Latijns-Amerika kampen met toegenomen hongerniveaus. In Peru is het aantal mensen met ernstige voedselonzekerheid verdubbeld sinds het begin van de pandemie. En in Ecuador leeft nu bijna een derde van de bevolking in extreme armoede.
Mensen die naar Latijns-Amerika migreren, staan voor nog meer uitdagingen
Steeds meer mensen worden gedwongen om te emigreren Latijns California en het Caribisch gebied als gevolg van de wereldwijde voedselzekerheidscrisis. Deze crisis is verergerd door inflatie veroorzaakt door de oorlog in Oekraïne. Veel van deze mensen zijn kwetsbare mensen en lopen het risico gewond te raken of te overlijden tijdens hun reis.
Volgens de Verenigde Naties heeft de dramatische verslechtering van het dagelijks leven van mensen hen weinig andere keus gegeven dan hun gemeenschappen te verlaten en naar het noorden te trekken, zelfs als dat betekent dat ze hun leven riskeren, legt de WFP-functionaris uit. Gemeenschappen die bijzonder zorgwekkend zijn, zijn onder meer Haïtiaanse migranten die tijdens de COVID-19-pandemie reisden op zoek naar werk en onderdak in Brazilië en Chili.
Een van de duidelijkste tekenen van de wanhoop van de mensen is het feit dat ze bereid zijn hun leven te riskeren door de Darien Gap over te steken, een bijzonder zware en gevaarlijke bosroute in Midden-Amerika die toegang biedt vanuit het zuiden van het continent naar het noorden.
“In 2020 passeerden 5,000 mensen de Darien Gap, migrerend van Zuid-Amerika naar Midden-Amerika, en weet je wat, in 2021 passeerden 151,000 mensen, en dit is 10 dagen wandelen door een bos, 10 dagen door rivieren, bergen oversteken en mensen sterven omdat dit een van de gevaarlijkste oerwouden ter wereld is.
Uit gegevens van de VN blijkt dat van de 69 economieën die nu te maken hebben met stijgende voedsel- en energieprijzen en financiële schokken, er 19 in Latijns-Amerika en het Caribisch gebied liggen.
Dit betekende dat de regering al haar uiterste best deed om sociale vangnetten te behouden tijdens de pandemie van het coronavirus en nu worstelt om dit niveau van steun aan de bevolking te handhaven.
Migratie kan een aantal negatieve effecten hebben op honger en voedselzekerheid voor individuen en gezinnen in Latijns-Amerika en het Caribisch gebied (LAC). Deze omvatten:
- Verlies van middelen van bestaan: Migranten laten vaak hun boerderijen en middelen van bestaan achter op zoek naar betere economische kansen, wat kan leiden tot voedselonzekerheid voor hun achtergebleven families.
- Verstoring van voedselsystemen: Migratie kan voedselsystemen en lokale economieën ontwrichten, aangezien arbeidsmigranten vaak hun rol als boer en landarbeider achter zich laten, wat leidt tot een tekort aan arbeidskrachten en mogelijk tot voedseltekorten.
- Economische last: Migranten moeten vaak schulden aangaan om hun migratie te financieren, wat een negatieve invloed kan hebben op hun financiële welzijn en hun vermogen om voedsel te betalen.
- Risico op uitbuiting: Migranten kunnen gedwongen worden om in laagbetaalde banen te werken, met weinig of geen toegang tot uitkeringen zoals een ziektekostenverzekering, waardoor het voor hen moeilijk wordt om voldoende voedsel te betalen.
- Sociaal isolement: Migranten worden in hun gastland vaak geconfronteerd met discriminatie en sociaal isolement, wat kan leiden tot gevoelens van isolement en vervreemding en het voor hen moeilijk kan maken om toegang te krijgen tot voedselhulp of andere middelen.
- Verlies van culturele identiteit: Migranten kunnen het contact met hun traditionele eetcultuur verliezen en kunnen moeite hebben om hun traditionele voedingsgewoonten in hun nieuwe gastland te behouden.
- Risico op honger en ondervoeding: door een gebrek aan toegang tot voedsel, adequate huisvesting en gezondheidszorg kunnen migranten lijden aan honger en ondervoeding, wat op de lange termijn negatieve gevolgen kan hebben voor hun gezondheid en welzijn.
Migratie kan een breed scala aan negatieve effecten hebben op honger en voedselzekerheid voor individuen en gezinnen in de LAC-regio. Het is belangrijk voor overheden en organisaties om steun en middelen te bieden om deze negatieve effecten te verzachten en de onderliggende oorzaken van migratie, zoals armoede en gebrek aan economische kansen, aan te pakken.
Hoe we helpen bij voeding en gezondheid Voedselzekerheid in Latijns-Amerika
Dus wat kan er worden gedaan om te helpen? De wereldwijde reactie op de pandemie heeft geleid tot een perfecte storm van omstandigheden die tot deze toename van de honger hebben geleid. Maar er zijn enkele dingen die kunnen worden gedaan om de last voor degenen die het moeilijk hebben te verlichten.
Een manier om Latijn te helpen Amerika en het Caribisch gebied is om de toegang tot voedsel te vergroten. Dit is waar Food for Life Global komt binnen. Wij zijn een non-profitorganisatie die in het Latijn voedzaam plantaardig voedsel levert aan kwetsbare mensen Amerika en het Caribisch gebied. Wij geloven dat iedereen toegang tot gezond voedsel verdient, en onze maaltijden zijn ontworpen om gezinnen in nood te voeden en te ondersteunen. Voedsel heeft het aangeboren vermogen om barrières te doorbreken en mensen samen te brengen, terwijl het lichaam, geest en ziel geneest.
Food for Life Global affiliates serveert alleen het puurste voedsel, voedsel zonder dierenleed, bereid en geserveerd met liefde. Bovendien erkent Food for Life dat de ultieme oplossing voor het hongerprobleem de uitbanning van armoede is en biedt het niet alleen directe voedseldistributiediensten, maar behandelt het via zijn aangesloten programma's ook diverse maar gerelateerde kwesties zoals onderwijs, milieuhygiëne en duurzaamheid , dierenwelzijn en gezondheidszorg.
Hoewel de situatie in Latijns-Amerika en het Caribisch gebied nijpend is, is er nog hoop. Als je ons wilt helpen honger in het Latijn te bestrijden Amerika en het Caribisch gebied, overweeg alstublieft om een donatie te doen. Met uw steun kunnen we voedzame maaltijden blijven serveren aan gezinnen in nood. Samen kunnen we een verschil maken in de strijd tegen honger.
